به گزارش سیمای مهندس کریم صلاحی مهر مدیر واحد روابط‌عمومی سازمان نظام مهندسی استان تهران در قالب یادداشتی برای روزنامه دنیای اقتصاد نوشت:
چه جان‌های ارزشمندی که همین زمین‌لرزه‌ها از ما نگرفت. ایران کشور زلزله‌خیزی است؛ نقطه‌نقطه این جغرافیای دوست‌داشتنی روی گسل‌های مختلف لرزه‌خیز قرار دارد. گسل‌هایی که اصلا معلوم نیست چه زمانی دوباره فعال شود. باوجود همه پیشرفت‌های صورت‌گرفته در حوزه مطالعات زمین‌شناسی همچنان بشر ناتوان از پیش‌بینی است. چاره چیست؟ با این ترس شبانه‌روز زندگی کردن یا ایمن‌سازی ساختمان‌ها؟ مسکن مهم‌ترین سرمایه هر ایرانی است؛ تورم‌های عجیب‌وغریب این روزها خرید یک واحد معمولی را برای بسیاری از جوان‌ترها تبدیل به آرزو کرده است. گذشته از ارزش ریالی بسیار بالا، خانه سقف بالای سر خانواده است، محافظ عزیزترین سرمایه‌های معنوی زندگی‌مان؛ پشتیبان سلامتی زن و بچه‌هایمان. البته که انتظار ساختمان‌های باکیفیت اصلا گزافه نیست. مردم انتظار دارند؛ کاملا هم بجاست.
نظام‌مهندسی و کنترل ساختمان‌ها اصلا برای همین شکل گرفت تا با تدوین مباحث مختلف مقررات ملی به صنعت ساختمان سر و سامان دهد. حالا ۲۲ مبحث مختلف در حوزه مهندسی ساختمان تهیه و تالیف شده است؛ مشتمل بر موضوعات گسترده‌ای نظیر چگونگی محاسبه بارهای وارد بر ساختمان؛ الزامات فضای مختلف یک واحد مسکونی؛ چگونگی طراحی و اجرای سازه‌های فلزی یا بتنی و بسیاری موارد دیگر.
این مقررات اما تزئینی نیست! مراعات آنها در همه مراحل ساخت یک ساختمان ضروری است. چه در مرحله طراحی و محاسبه نقشه‌های مختلف ساختمان؛ چه در مرحله اجرا. البته که تنها در این صورت می‌توان از سلامت و کیفیت یک واحد مسکونی اطمینان خاطر داشت، در سطوح مختلف خدمت‌رسانی. باید توجه داشت یک ساختمان استاندارد نه فقط در هنگامه خطر، بلکه در موارد استفاده‌های متداول نیز باید سرویس‌دهی مناسب و مطلوبی به شهروندان ارائه کند.
اما چرا «اجرا»؟ چه بسا نقشه‌های باکیفیت و استانداردی که زمان عملیات عمرانی نادیده گرفته شده‌اند؛ سهوا یا خدای‌ناکرده عمدی. تجربیات تلخ سال‌های گذشته پیش چشم ماست؛ اینکه در موارد بسیاری متاسفانه برخی سازنده‌های پروژه‌های ساختمانی به‌خاطر بعضا چندرغاز منفعت مالی این مقررات را زیر پا گذاشته‌اند. نتیجه؟ ساختمان‌های بی‌کیفیت؛ سازه‌های ضعیفی که حتی با عبور یک کامیون از کوچه به رعشه می‌افتند،
چه رسد به زلزله واقعی! مورد دیگر استفاده سطح «سرویس» است؛ استفاده‌های معمولی ساکنان یک ساختمان. نه فقط هنگام حادثه؛ بلکه شهروندان انتظار دارند ساختمانی که با سختی فراوان و قرض و بدهی خریداری کرده‌اند، دست‌کم صدا ندهد! هنگام بازیگوشی بچه‌های همسایه به رعشه نیفتد! یا شیرآلات و تاسیسات آن بیشتر از ۵ سال دوام داشته باشد. همه و همه این گرفتاری‌ها ناشی از اجرای ضعیف ساختمان‌ها است. اجرای غیراصولی یا غیرمهندسی. نگاهی به اوضاع این روزهای پروژه‌های مختلف ساختمانی گوشه‌گوشه تهران نمودار روشنی از عمق فاجعه است. وقتی افراد عمدتا فاقد صلاحیت با تحصیلات غیرمرتبط سکاندار اجرای ساختمان‌ها شده‌اند. کسانی که نه با اصطلاحات فنی نقشه‌های ساختمانی آشنایی دارند؛ نه از مقررات ملی ساختمان سررشته دارند؛ نه حتی در صورت ضرورت می‌توانند با مهندسان مستقر ناظر دیالوگ علمی برقرار کنند.
برنامه سازمان نظام مهندسی چیست؟ استفاده از مجریان ذی‌صلاح. سازندگان صاحب‌صلاحیت و پرسابقه‌ای که علاوه بر خصوصیات حرفه‌ای، آموزش‌های ویژه‌ای را برای مراعات مباحث مختلف مقررات ملی هنگام اجرا گذرانده‌اند. به این ترتیب می‌توان امیدوار بود نقشه‌ها و محاسبات تهیه‌شده مهندسی وقتی در اختیار سازنده توانمند قرار گیرد، منجر به ساختمان‌های اصولی و باکیفیت خواهد شد. نظام‌مهندسی ساختمان استان تهران در همین راستا سال گذشته تفاهم‌نامه‌ای را با شهرداری تهران منعقد کرد. تفاهم‌نامه‌ای که به‌کارگیری مجریان صاحب‌صلاحیت را برای اجرای همه پروژه‌های ساختمانی با هر متراژی در پایتخت الزامی می‌کرد. تفاهم‌نامه شهریور سال گذشته به امضا رسید. حالا و با گذشت نزدیک به یک‌سال از آن روزها هنوز به‌طور کامل اجرایی نشده است. تفاهم‌نامه‌ای که می‌توانست گره‌گشای مشکلات فراوانی در حوزه صنعت ساختمان باشد.
انتهای پیام/
